در ابتدای تاسیس فدراسیون‌های ورزشی والیبال و بسکتبال دارای فدراسیون مشترک شدند و تا سال ۱۳۳۶ به همین نحو ادامه داشت. در آن سالها مسابقاتی تحت عنوان قهرمانی باشگاه‌ها، دستجات آزاد، انتخابی، قهرمانی مدارس و دانشکده‌های هر شهرستان و نهایتاً قهرمانی کشور انجام می‌گرفت. اشغال ایران توسط نیروهای متفقین در جنگ جهانی دوم، ارتباط ورزشی کشور ما به ویژه تیم‌های والیبال را با سربازان این نیروها به همراه داشت و راهی برای آشنا شدن با والیبال خارج از کشور بود. در آن زمان یک مسابقه دوستانه بین یک تیم از کشورمان با ارتش روسیه در انزلی انجام شد که این بازی به نفع تیم ملی ایران خاتمه یافت.

ترجمه کتاب قوانین والیبال در سال ۱۳۳۳ توسط سید ضیاالدین شادمان، رئیس فدراسیون والیبال و بسکتبال و تهیه و تنظیم آن توسط کاظم رهبری، رئیس تربیت بدنی آموزشگاه‌های ایران که از داوران ممتاز والیبال در ایران بود. اقدامات رو به جلوای بود که شکل منظمی را در برگزاری مسابقات والیبال آن زمان فراهم نمود. در پایان سال ۱۳۳۶، والیبال دارای فدراسیون مستقل شد و امیر عباس امین به عنوان اولین رئیس فدراسیون والیبال کار خود را آغاز کرد. در همین دوران بحث عضویت ایران در فدراسیون بین‌المللی والیبال جهان مطرح شد و سرانجام یک سال بعد ۱۹۵۹ میلادی این مهم به انجام رسید. در سال ۱۳۳۷ برای اولین بار تیم ملی والیبال مردان پاکستان به تهران دعوت شد و چند مسابقه دوستانه با تیم‌های ملی و باشگاهی و ارتش ایران انجام داد. تیم ملی والیبال مردان ایران برای اولین بار در این سال تشکیل شد.

چندی بعد تیم ملی مردان ایران به مسابقات والیبال در بازیهای آسیایی ۱۹۵۸ توکیو اعزام شد. اعضای این تیم را هشت بازیکن تشکیل می‌دادند و مربی تیم فریدون شریف‌زاده از بزرگان ورزش آن دوران بود و سابقه عضویت در تیم‌های اروپایی را هم داشت. این تیم که برای اولین بار در چنین رویداد مهمی شرکت کرده بود، توانست با افتخار مقام دوم مسابقات را کسب نموده و مدال نقره اولین دوره مسابقات والیبال بازیهای آسیایی را برای کشورمان به ارمغان آورد. پس از این مسابقات، فعالیت‌های بین‌المللی بیشتری در ورزش والیبال ایران آغاز شد. اعزام مربیان و داوران به کلاسهای بین‌المللی، دعوت از تیم‌های خارجی و اعزام تیمهای ملی کشورمان به تورنمنت‌ها و مسابقات رسمی بین‌المللی مانند بازیهای آسیایی، مسابقات قهرمانی آسیا، غرب آسیا، آسیای مرکزی، قهرمانی جهان، جام جهانی، دانشجویان جهان، ارتشهای جهان، ناشنوایان جهان، معلولین جهان و راه آهن‌های جهان و جام‌های جمهوریت ترکیه، ریاست جمهوری قزاقستان، شیخ راشد امارات بخشی از این فعالیت‌ها است. در آن سالها ابراهیم نعمتی به عنوان داور بین‌المللی والیبال مطرح شد که در ادامه به عضویت کمیته داوران FIVB درآمد و مدرس جهانی داوری شد.

در طول دوران پس از انقلاب ایران مربیان مطرح زیادی به ایران آمدند. سردار نصرالله خان به ایران آمد و کار با بازیکنان ایران را قبل از بازی‌های ۱۹۵۸ آغاز کرد و برنامه‌ای را برای تنظیم اسپک روی تور به بازیکنان داد. مربی بعدی میلوسلاو ایم بود، تیم ملی والیبال در دهه ۷۰ میلادی نسل تازه‌ای از بازیکنان را به خود دید و او هدایت تیم ملی را با چهره‌هایی مانند حسن کرد و مسعود صالحیه به عهده گرفت و ایران در بازی‌های آسیایی ۱۹۷۰ بانکوک با این مربی به عنوان پنجم رسید. تادایی کورادا بعد از میلوسلاو به ایران آمد و در بازی‌های تهران به اتفاق فاروق فخرالدینی روی نیمکت ایران نشست، اما ایران در عین میزبانی، در بین هشت تیم شرکت کننده چهارم شد، فکر بازی‌های تدارکاتی بیشتر را نیز کورادا در ایران جا انداخت و بعد از او پارک سونگ کره‌ای به ایران آمد و در جام پهلوی شرکت کرد.