آموزش تکنیک آبشار
شنبه, ۲۷ دی ۱۳۹۳، ۰۴:۳۸ ب.ظ
این تکنیک همواره مورد توجه فراگیران، بازیکنان و علاقمندان به این ورزش است. اصولاً بازیکنان در هنگام بازى از اجرای صحیح و موفقیت‌آمیز این تکنیک لذت بیشترى مى‌برند. شاید دلیل عمده چنین احساسی، خارج شدن توپ از جریان بازى باشد، که در اثر این فن غالباً به وقوع مى‌پیوندد. مشابه این مهارت در بازى بسکتبال و فوتبال و... نیز وجود دارد و آن هنگامى است که توپ وارد سبد و دروازه مى‌شود، در این لحظه است که هیجان تماشاگران به اوج خود مى‌رسد. از این صحنه‌هاى شور انگیز در رقابت‌هاى والیبال فراوان مشاهده مى‌شود.
خصوصاً در شرایط حساس که اجراء مثبت این فن،
نقش تعیین کننده دارد. نکته مهم دیگر، پوشش دفاعى در مقابل چنین حمله‌اى
است. در واقع مى‌توان گفت که فن آبشار و دفاع روى تور، لازم و ملزوم یکدیگر
هستند و براى ارزشیابى هر یک از این فنون، وجود دیگرى الزامى است. هر جا
آبشارى به اجرا گذشته مى‌شود، در مقابل آن یک سد دفاعى به‌وجود مى‌آید و
برعکس. بنابراین موقعى مى‌توان توانائى و مهارت فراگیران را در اجراء این
فنون به محک آزمایش سپرد که هر دو تکنیک در مقابل یکدیگر به نمایش گذاشته
شوند.
تکنیک آبشار روى پاس‌هاى بلند به لحاظ داشتن زمان بیشتر موجب افزایش کنترل و نهایتاً هماهنگى لازم در اهرم‌هاى فراگیران مى‌شود. بنابراین لازم است در آموزش مقدماتى در این فن، از اجرای آبشار روى پاس‌هاى کوتاه که به سرعت و عکس‌العمل بیشترى نیاز مى‌باشد خوددارى شود.
مراحل تکنیک
حرکت
حرکت یا جابجائى یکى از موارد عمده در والیبال است. در انجام فن آبشار براى اینکه فراگیر بتواند به توپ ضربه وارد کند، باید به سمت توپ ارسال شده (پاس) حرکت کند. در این حالت تنظیم گام‌ها در ایجاد هماهنگى بین فراگیر و توپ نقش اساسى دارد. لذا در آموزش مقدماتى لازم است فراگیران حرکت سه گام را تجربه کنند و در انجام صحیح آن کوشش نمایند. مى‌توان مبدأ حرکت را از پشت خط یک‌سوم (فاصله سه مترى از تور) به سمت تور در نظر گرفت. حال از فراگیران انتظار مى‌رود تا هنگام حرکت به این موارد توجه کنند:
در هنگام حرکت به سمت تور فاصله گام‌ها رفته رفته زیادتر مى‌شود.
آخرین گام به‌صورت جفت انجام مى‌شود و در پاها در این وضعیت به اندازه عرض شانه‌ها از یکدیگر در حالت موازى فاصله دارند.
در آخرین گام که به‌صورت جفت انجام مى‌شود پاها از ناحیه مفصل زانو خمیدگى بیشترى پیدا مى‌کنند تا فراگیر بتواند پرش (عمودی) قابل توجهى را انجام دهد (تصویر زیر).
پرش
فراگیران براى اینکه بتوانند پس از انجام آخرین گام پرش (عمودی) موفقى داشته باشند، از حرکت دست‌ها به‌طرف جلو و خم کردن زانوها کمک مى‌گیرند. وضعیت بدن در هنگام پرش در تصویر زیر نشان داده شده است. از این‌رو این موارد را مى‌توان در تصویر مذکور مشاهده کرد:
بدن فراگیر در هوا نسبت به تور حالت قوس (محدب) دارد.
دست ضربه (دستى که توپ را لمس مى‌کند) براى کسب نیروى بیشتر به سمت عقب کشیده مى‌شود.
دست غیرضربه براى حفظ تعادل فراگیر در بالا قرار داده مى‌شود و... .
ضربه به توپ
در هنگام زدن ضربه (آبشار) لازم است به این نکات توجه شود: (تصویر زیر)
در لحظه ضربه زدن به توپ باید دست کاملاً کشیده باشد و ضربه روى سر توپ فرود آید.
زدن ضربه با تمام دست (مچ، کف و انگشتان) که در حالت طبیعى قرار دارد انجام شود.
وضعیت بدن از حالت قوس (محدب) به قوس (مقعر) نسبت به تور تغییر شکل دهد.
دست ضربه پس از اجراء فن باید ادامه حرکت داشته باشد.
